De bonen, uit Jemen, Brazilië of Colombia worden met zorg gekozen en gekocht, thuis gebrand en daarna in een vijzel gestampt.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld Turkse koffie, waarbij koffie en koud water samen gekookt worden, voegen Syriërs de geroosterde en verbrijzelde bonen toe aan kokend water.
Daarna wordt het vuur zachter gezet en kookt de koffie verder gedurende 30 à 35 minuten, samen met de ‘essence’, het koffiedrab van de eerder gezette koffie.
Is de koffie gekookt, dan voeg je kardemom toe.
Een deel van de ‘essence’ van de koffie wordt aan de kant gehouden vooraleer de kardemom toegevoegd wordt.
Dat vormt de starter van de volgende koffie.
De beste koffie kan je pas zetten wanneer het drab enkele keren herbruikt is, met telkens toevoeging van nieuwe versgebrande koffiebonen.
Na vier dagen begint het hele proces opnieuw, want dan begint de koffie wat zurig te smaken.
Heb je net dan bezoek, dan kan je natuurlijk een starter vragen bij de buren.
In sommige landen wordt de kardemom meteen mee gekookt, maar dan krijgt je koffie een beige-bruine kleur en smaakt hij anders.